We moeten ook praten over het telewerk
Voka roept op alarmsignalen niet te negeren
25 februari 2021
De coronacrisis weegt hoe langer hoe zwaarder. Welzijnsbarometers bij werknemers kleuren stilaan bloedrood. HR-diensten melden ons dat ze op hun tandvlees zitten. We vragen aan de regeringen om deze alarmsignalen niet te negeren: verleng niet quasi-automatisch het verplichte en voltijdse telewerk en geef ons een perspectief.
“We hebben sinds maart meer dan 100 nieuwe mensen in dienst die nog geen enkele collega in het echt hebben ontmoet”.
“Het mentale welzijn van onze medewerkers gaat zienderogen achteruit; onze enquêtes bij onze medewerkers gaan de verkeerde richting uit”.
De vele persoonlijke verhalen van ondernemers en collega’s komen hard aan. De crisis weegt hoe langer hoe zwaarder. Het verplichte voltijdse telewerk maakt dat mensen de voeling met de werkvloer en het bedrijf of organisatie aan het verliezen zijn. Welzijnsbarometers bij werknemers kleuren stilaan bloedrood.
De situatie is ernstig. We willen geen mensen verliezen. We willen als werkgevers onze maatschappelijke verantwoordelijkheid nemen en pleiten er daarom voor perspectief om het verplichte en voltijdse telewerk te beginnen afbouwen.
Zonder persoonlijk contact is werken aan welzijn op het werk een schier onmogelijke opdracht. Terwijl dat net nu van groot belang is.
Schuurt en kraakt
Het leven is meer dan werken alleen. Maar tegenwoordig doen we weinig anders meer. Door het voortdurende en verplichte thuiswerk vervagen de grenzen tussen werk en vrije tijd. Dat schuurt en kraakt.
We voelen wat we missen nu we niet ‘naar het werk’ kunnen gaan. Velen verlangen er opnieuw naar. Werk geeft mee betekenis aan iemands leven. Collega’s zien, geeft zin om te gaan werken. Collegialiteit leidt bovendien tot creativiteit en innovatie.
Het telewerk heeft absoluut voordelen. Thuiswerk combineren met werken op kantoor wordt het nieuwe normaal, eens corona achter de rug. Maar er zal steeds een plek moeten zijn op kantoor om samen te werken, om elkaar te leren kennen, om elkaar in de ogen te kijken. Dat missen we, werkgevers zowel als werknemers.
Alarmsignalen niet negeren
Zonder persoonlijk contact is werken aan welzijn op het werk een schier onmogelijke opdracht. Terwijl dat net nu van groot belang is. De HR-diensten en teamleaders in onze bedrijven pompen om niet te verzuipen en melden ons dat ze op hun tandvlees zitten.
We vragen aan de regeringen in dit land om onze alarmsignalen rond telewerk niet te negeren. Verleng niet quasi-automatisch het verplichte en voltijdse telewerk. Zorg alstublieft ook hier voor perspectief. De situatie wordt ernstig en dringend.
Wij vragen niet dat morgen iedereen opnieuw voltijds naar kantoor mag. Een afbouwscenario waarbij de werkgevers opnieuw zelf de arbeidsorganisatie bepalen is wenselijk.
Protocollen hanteren
Wij engageren ons als werkgevers om daarbij strikte protocollen te hanteren en de sanitaire voorzorgsmaatregelen tot het uiterste te volgen en te doen naleven. Bij een nieuwe virusopstoot is niemand gebaat en dat zal ons nog meer schade toebrengen.
We weten dat we moedige beslissingen van de politiek vragen. Maar het moet, want het evenwicht is vandaag zoek. De aanpak van de virusbestrijding die ons land hanteert is overigens de juiste: testen, tracen en massaal vaccineren. Al moet dat alles nu dringend in de hoogste versnelling gaan gebeuren.
